Johanna Pas (1969) werd geboren in het jaar van de eerste maanlanding. Ze groeide op in de koude oorlog en de periode van het beginnende milieubewustzijn. Dat liet zijn sporen na in haar gedichten die compromisloos zowel de kracht als de onmacht van de mens bezingen, en zowel het gevecht met als het verlangen naar de natuur.
Ze kiest ervoor om met zo weinig mogelijk woorden een beeld op te roepen dat rechtstreeks naar een gevoel leidt. Door het ritme in haar teksten blijven de gedichten bovendien als een liedje in je hoofd zingen.
Johanna Pas publiceerde dichtbundels en verhalen. Eerder verschenen "Alleen met jou, Soms gaan bomen staande dood" en "De nacht", over het menselijke onvermogen om zich volledig te geven aan een ander, over de verscheurdheid tussen zich willen binden en vrij willen zijn.
Net als in haar andere bundels vormen de gedichten in "De lelijke kleine zeemeermin" een verhaal dat je in een ruk wil uitlezen, om vervolgens de afzonderlijke stukjes nog eens langzaam te savoureren.
Ze kiest ervoor om met zo weinig mogelijk woorden een beeld op te roepen dat rechtstreeks naar een gevoel leidt. Door het ritme in haar teksten blijven de gedichten bovendien als een liedje in je hoofd zingen.
Johanna Pas publiceerde dichtbundels en verhalen. Eerder verschenen "Alleen met jou, Soms gaan bomen staande dood" en "De nacht", over het menselijke onvermogen om zich volledig te geven aan een ander, over de verscheurdheid tussen zich willen binden en vrij willen zijn.
Net als in haar andere bundels vormen de gedichten in "De lelijke kleine zeemeermin" een verhaal dat je in een ruk wil uitlezen, om vervolgens de afzonderlijke stukjes nog eens langzaam te savoureren.
