In deze Muur-special tekent Peter Ouwerkerk het leven van Roy Schuiten (1950-2006). Oudere lezers herinneren zich Schuiten nog als de prachtige stilist die als 23-jarige neoprof de internationale wielerwereld verbaasde door met een uitgeputte Francesco Moser in zijn wiel de vermaarde koppeltijdrit Trofeo Baracchi te winnen. Misschien kunnen ze zich zelfs de beelden van AVRO's Sportpanoroma nog voor de geest halen, uit het najaar van 1975, toen Schuiten in Mexico City tevergeefs probeerde het werelduurrecord van Eddy Merckx te verbeteren. Roy Schuiten was buitengewoon getalenteerd, maar zijn eigenzinnigheid, zijn onwil zich aan de mores van het peloton aan te passen en zijn extreme individualisme stonden langdurig succes in de weg. Na een mislukt jaar als ploegleider van de nieuwe formatie PDM verliet hij Nederland en het wielrennen, en begon een restaurant in de Algarve. Ook als horecaman bleek hij getalenteerd - maar nu was de prijs die hij voor zijn succes moest betalen hoger. Peter Ouwerkerk zag als wielerjournalist voor de Rotterdamse krant Het Vrije Volk Schuiten opgaan, blinken en verzinken. Hij bleef, ook na diens afscheid, gefascineerd door Schuitens levensverhaal - en de tragische omstandigheden die uiteindelijk tot zijn dood leidden. Deze biografie is het resultaat van een zoektocht van jaren naar de mens achter Roy Schuiten, de wielrenner. Het geeft een scherp inzicht in de genadeloze wereld van het wielrennen, waar de sporter vaak niet meer is dan een wegwerpatleet. Maar bovenal laat Peter Ouwerkerk ons zien hoe een mens, gezegend met grote gaven, juist door de uitzonderingspositie die hij daarmee verwerft, ten onder kan gaan.
