Filosofiehuis Het zoekend hert ° The searching deer riep met De Nieuwjaarslezingen een bijzondere traditie in het leven: rond de jaarwisseling reflecteert telkens een bijzondere denker uit de Lage Landen over het jaar dat komt en alles wat hem of haar prikkelt.
De lezing van Anne Provoost is een bevlogen pleidooi voor de waardering van literaire fictie, een genre dat nu minder populair lijkt te worden maar van onschatbare waarde is voor onze cultuur. Net als de twee vorige Nieuwjaarslezingen wordt deze tekst uitgegeven in een handzaam formaat (11 17 cm), met zwartlinnen kaft, goudopdruk, leeslint, hoogwaardig papier en een afdruk van het handschrift van de auteur.
Anne Provoost (1964) schrijft romans, essays en korte verhalen. Haar meest geprezen boek is Vallen (1994); ze schreef ook Mijn tante is een Grindewal (1990), De Roos en het Zwijn (1998) De arkvaarders (2001) en En dan nu het slechte nieuws. Het kind als antagonist (2004). Begin 2008 verscheen haar pamflet Beminde Ongelovigen. Atheïstisch sermoen. Anne Provoost won tal van literaire prijzen, in binnen- en buitenland. Zo ontving ze de Gouden Uil, de Libris Woutertje Pieterseprijs, De Zilveren Griffel en de Gouden Zoen. Voor In de zon kijken (2009) kreeg ze de driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap. Haar werk is in achttien talen vertaald.
De lezing van Anne Provoost is een bevlogen pleidooi voor de waardering van literaire fictie, een genre dat nu minder populair lijkt te worden maar van onschatbare waarde is voor onze cultuur. Net als de twee vorige Nieuwjaarslezingen wordt deze tekst uitgegeven in een handzaam formaat (11 17 cm), met zwartlinnen kaft, goudopdruk, leeslint, hoogwaardig papier en een afdruk van het handschrift van de auteur.
Anne Provoost (1964) schrijft romans, essays en korte verhalen. Haar meest geprezen boek is Vallen (1994); ze schreef ook Mijn tante is een Grindewal (1990), De Roos en het Zwijn (1998) De arkvaarders (2001) en En dan nu het slechte nieuws. Het kind als antagonist (2004). Begin 2008 verscheen haar pamflet Beminde Ongelovigen. Atheïstisch sermoen. Anne Provoost won tal van literaire prijzen, in binnen- en buitenland. Zo ontving ze de Gouden Uil, de Libris Woutertje Pieterseprijs, De Zilveren Griffel en de Gouden Zoen. Voor In de zon kijken (2009) kreeg ze de driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap. Haar werk is in achttien talen vertaald.
