Het langverwachte tweede deel in de trilogie over de NSB, met veel onbekende feiten uit buitenlandse en binnenlandse archieven, en nieuwe inzichten die het bestaande beeld van de NSB grondig bijstellen. De naam ‘NSB’ is een synoniem voor ‘landverraad’. Op basis van diepgravend onderzoek beschrijven Edwin Klijn en Robin te Slaa hoe de NSB in de periode tussen 1936 en de Duitse inval op 10 mei 1940 verder radicaliseerde. Zij ontwikkelde zich tot een voorhoedepartij van nationaalsocialistische revolutionairen. Het verhaal van Mussert: de leider van de NSB Al vanaf 1936 bestond er een wijdvertakt netwerk van contacten tussen NSB’ers en Duitse autoriteiten. Mussert en zijn volgelingen aanvaardden steeds meer de nazistische rassenleer en het bijbehorende antisemitisme. De NSB-leider trachtte Hitler en Mussolini te interesseren voor zijn plan om alle Europese Joden te deporteren. Een invloedrijke, op de SS geënte stroming binnen de beweging propageerde antichristelijke, heidense denkbeelden. Rost van Tonningen en anderen probeerden Mussert over te halen een staatsgreep te plegen. In het diepste geheim drong de NSB-leider er bij de nazi’s op aan hem te installeren als leider van een Groot-Nederlands Rijk dat van Joden en Walen was gezuiverd.
