In oktober 1347 arriveerden Genuese schepen op Sicilië. De schepen kwamen uit De Krim en tijdens de tocht was een groot deel van de bemanning en de passagiers slachtoffer geworden van een dodelijke ziekte: de pest. Via het Middellandse Zeegebied bestormde de pest, later ook de Zwarte Dood genoemd, het Europese continent om in minder dan vijf jaar een derde tot de helft van de bevolking weg te vagen.
Niemand was veilig voor deze ziekte, ongeacht maatschappelijke positie of genomen voorzorgsmaatregelen. Priesters en paupers, pachters en prinsen - de pest maakte geen onderscheid.
In dit boek wordt beschreven hoe en waarom de pest toesloeg, wat de ziekte voor de bevolking betekende en hoe het maatschappelijke, economische en kerkelijke leven werd ontwricht. De pest bracht het slechtste in de middeleeuwse mens boven met als dieptepunt het uitroeien van de joodse bevolking. Maar de pest inspireerde ook tot daden van medemenselijkheid en heroïek. En uiteindelijk werd in deze periode de basis gelegd voor de Renaissance, voor het nieuwe Europa.
M. Boshart (1940) studeerde sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Een groot deel van zijn werkzame leven was hij docent aan het Hogere Beroeps Onderwijs. Momenteel verdeelt hij zijn tijd vooral tussen het beheer van een antiquariaat en de historische aspecten van enge ziekten.
Niemand was veilig voor deze ziekte, ongeacht maatschappelijke positie of genomen voorzorgsmaatregelen. Priesters en paupers, pachters en prinsen - de pest maakte geen onderscheid.
In dit boek wordt beschreven hoe en waarom de pest toesloeg, wat de ziekte voor de bevolking betekende en hoe het maatschappelijke, economische en kerkelijke leven werd ontwricht. De pest bracht het slechtste in de middeleeuwse mens boven met als dieptepunt het uitroeien van de joodse bevolking. Maar de pest inspireerde ook tot daden van medemenselijkheid en heroïek. En uiteindelijk werd in deze periode de basis gelegd voor de Renaissance, voor het nieuwe Europa.
M. Boshart (1940) studeerde sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Een groot deel van zijn werkzame leven was hij docent aan het Hogere Beroeps Onderwijs. Momenteel verdeelt hij zijn tijd vooral tussen het beheer van een antiquariaat en de historische aspecten van enge ziekten.
