De polyglotten gaat over een excentrieke Belgisch/Engelse familie (en aanhang uit verschillende landen) die in het Verre Oosten woont tijdens de onzekere jaren na de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie. Het verhaal wordt verteld door hun droogkomische Engelse neef, legerkapitein Georges Hamlet Alexander Diabologh, die tijdens een langdurige (internationale) militaire missie bij hen komt logeren. Het boek zit vol bizarre personages - depressievelingen, obsessievelingen, hypochonders en seksmaniakken.
Gerhardie schildert een briljant absurde wereld waarin het komische en het tragische diep en onherroepelijk met elkaar verstrengeld zijn. Het is een roman vol (Engelse) humor en spot, hilarisch en melancholisch. 'Schrijven kent zo zijn compensaties,' zegt Georges Diabologh. 'Want als er geen vuur in je manuscript komt, dan kan je manuscript nog altijd in het vuur.'
Gerhardie schildert een briljant absurde wereld waarin het komische en het tragische diep en onherroepelijk met elkaar verstrengeld zijn. Het is een roman vol (Engelse) humor en spot, hilarisch en melancholisch. 'Schrijven kent zo zijn compensaties,' zegt Georges Diabologh. 'Want als er geen vuur in je manuscript komt, dan kan je manuscript nog altijd in het vuur.'
