laten draaien. Dan melden Matthieu Antonetti en Libero Pintus zich als kandidaten,
twee jongens uit het dorp die aan de Sorbonne in Parijs filosofie zijn gaan studeren.
Ze slagen er boven verwachting in om het café goed uit te baten. Grote troef daarbij
is de aanwezigheid van vijf serveersters,
onder wie de opwindende Annie. Maar
terwijl de sfeer niet stuk lijkt te kunnen,
dreigen er rivaliteit en kwaadwillendheid.
Uiteindelijk gaat de wereld van het dorpscafé
hier tijdens een bloedige apotheose aan ten
onder.
Dat is het lot van alle werelden, volgens
Jérôme Ferrari. Hij spiegelt zijn verhalen
over het Corsicaanse café en de familie
Antonetti aan de preken over de val van
Rome die Augustinus in 410 uitsprak, waarin
hij zijn toehoorders wees op de angstwekkende
vluchtigheid van alle denkbare
werelden. Als troost mag dienen dat er toch
steeds weer nieuwe werelden opdoemen en
dat daarover geschreven kan worden. Zoals
in deze buitengewoon fascinerende roman.