Begin jaren 70 maakte Staf Van Eyken, alias de Vampier van Muizen, de streek van Mechelen onveilig als moordenaar en verkrachter. Dit gruwelijk fait divers neemt Louis van Dievel als uitgangspunt voor een veelstemmige, aangrijpende roman. De arrestatie van de gevreesde seriemoordenaar zet de buurt op zijn kop: relaties beginnen te schuiven, maskers vallen af en goedbewaarde geheimen komen aan het licht en brengen sommige buurtbewoners in het nauw. Eentje gaat er finaal door het lint, een andere probeert zelfmoord te plegen, nog een andere rijdt zich te pletter of drinkt zich dood en waarom is Simone chantabel en wil de kwezel Francine per se naar het Assisenproces?
Met veel inlevingsvermogen en liefde ontrafelt de auteur het menselijke kluwen van de wijk. Iedere bewoner krijgt een eigen gezicht, een eigen geschiedenis. Of het nu de kapelaan is, de lokale duivenmelker, de plattelandsdokter, de kruidenier, de slagersvrouw, de kroegbazin van de Mexicana, de Vlaams-nationalist of de stiefvader van de moordenaar, elke bewoner heeft zijn eigen, vaak grimmige visie op de gebeurtenissen. Zo vormt de roman een mozaïek van korte, soms hilarische, soms intrieste tableaux vivants. De Pruimelaarstraat schetst in geuren en kleuren een levendig portret van la Flandre profonde uit een tijd toen het leven nog eenvoudiger leek dan nu. De roman haalde de Shortlist Libris Literatuurprijs 2007.
"Een verbluffend mozaïek van subjectieve perspectieven dat de lezer niet gauw meer uit handen legt. (...) Van Dievel doet aan Walschap, Céline en Boon denken." - juryrapport Libris Literatuurprijs
"Van Dievel schrijft goed, met gevoel voor de taal en het milieu van de arbeidersbuurt waarin het drama zich voltrok." - NRC Handelsblad
"Een levendig, opmerkelijk lichtvoetig, soms zelfs erg grappig maar vooral geloofwaardig portret van een werkmansstraat." - Het Nieuwsblad
Met veel inlevingsvermogen en liefde ontrafelt de auteur het menselijke kluwen van de wijk. Iedere bewoner krijgt een eigen gezicht, een eigen geschiedenis. Of het nu de kapelaan is, de lokale duivenmelker, de plattelandsdokter, de kruidenier, de slagersvrouw, de kroegbazin van de Mexicana, de Vlaams-nationalist of de stiefvader van de moordenaar, elke bewoner heeft zijn eigen, vaak grimmige visie op de gebeurtenissen. Zo vormt de roman een mozaïek van korte, soms hilarische, soms intrieste tableaux vivants. De Pruimelaarstraat schetst in geuren en kleuren een levendig portret van la Flandre profonde uit een tijd toen het leven nog eenvoudiger leek dan nu. De roman haalde de Shortlist Libris Literatuurprijs 2007.
"Een verbluffend mozaïek van subjectieve perspectieven dat de lezer niet gauw meer uit handen legt. (...) Van Dievel doet aan Walschap, Céline en Boon denken." - juryrapport Libris Literatuurprijs
"Van Dievel schrijft goed, met gevoel voor de taal en het milieu van de arbeidersbuurt waarin het drama zich voltrok." - NRC Handelsblad
"Een levendig, opmerkelijk lichtvoetig, soms zelfs erg grappig maar vooral geloofwaardig portret van een werkmansstraat." - Het Nieuwsblad
