In 44 v.Chr. wordt Caesar vermoord door een groep samenzweerders. Republikeinen en opportunisten verzetten zich tegen zijn vermeende hang naar het koningschap. Maar ze wachten te lang af hoe het volk zal reageren en verliezen het momentum. Marcus Antonius neemt als collega-consul van Caesar het voortouw en ontpopt zich tot een nieuwe kandidaat voor de alleenheerschappij.
Cicero, de grote redenaar en ervaren politicus, zet zich vervolgens ondanks zijn hoge leeftijd nog één keer in voor de in zijn ogen ideale staatsvorm: de republiek. In een reeks van veertien felle redevoeringen, die bekendstaan onder de naam Philippicae, veegt hij vol venijn de vloer aan met Marcus Antonius – wat onafwendbaar leidt tot zijn eigen dood in 43.
De redevoeringen worden in dit boek in een bredere context geplaatst met behulp van talrijke brieven en fragmenten uit de correspondentie tussen Cicero en andere invloedrijke Romeinen, waarin de staatsman regelmatig blijk geeft van de onzekerheid die in zijn redevoeringen ontbreekt.
Cicero, de grote redenaar en ervaren politicus, zet zich vervolgens ondanks zijn hoge leeftijd nog één keer in voor de in zijn ogen ideale staatsvorm: de republiek. In een reeks van veertien felle redevoeringen, die bekendstaan onder de naam Philippicae, veegt hij vol venijn de vloer aan met Marcus Antonius – wat onafwendbaar leidt tot zijn eigen dood in 43.
De redevoeringen worden in dit boek in een bredere context geplaatst met behulp van talrijke brieven en fragmenten uit de correspondentie tussen Cicero en andere invloedrijke Romeinen, waarin de staatsman regelmatig blijk geeft van de onzekerheid die in zijn redevoeringen ontbreekt.
