'Suomussalmi werd al op 7 december platgebrand, nadat de vierduizend inwoners waren geëvacueerd, behalve ik, ik was hier geboren, had hier mijn hele leven gewoond en kon me niet voorstellen ergens anders te zijn – dus toen er plotseling een gedaante in een wit uniform voor mijn neus stond die van een papiertje voorlas dat ik weg moest, zette ik mijn hakken in de sneeuw en was onvermurwbaar, zo zal het wel overal ter wereld zijn, er is altijd één iemand, minstens één iemand, die niet doet wat de anderen doen, hij hoeft niet eens te weten waarom, en hier in Suomussalmi was ík dat.'
Tijdens de Winteroorlog, op 7 december 1939, wordt het Finse dorp Suomussalmi platgebrand. Daarmee wordt voorkomen dat de oprukkende Russische troepen er voedsel en onderdak zullen vinden. Iedereen vertrekt, behalve Timmo Vaatanen, de simpele houthakker en de schlemiel van het dorp. Te midden van de waanzin van de oorlog probeert hij samen met een paar Russen te overleven, beurtelings gewantrouwd door Russen en Finnen. Na de oorlog wil niemand van Timmo horen hoe het echt is geweest. Twijfelend aan zijn eigen geheugen gaat hij uiteindelijk zelf op onderzoek uit. Rodion, de Rus met de rode schoenen, blijkt nog in leven en bevestigt zijn gelijk. Dertig jaar na dato is de oorlog voor Timmo eindelijk afgelopen.
Tijdens de Winteroorlog, op 7 december 1939, wordt het Finse dorp Suomussalmi platgebrand. Daarmee wordt voorkomen dat de oprukkende Russische troepen er voedsel en onderdak zullen vinden. Iedereen vertrekt, behalve Timmo Vaatanen, de simpele houthakker en de schlemiel van het dorp. Te midden van de waanzin van de oorlog probeert hij samen met een paar Russen te overleven, beurtelings gewantrouwd door Russen en Finnen. Na de oorlog wil niemand van Timmo horen hoe het echt is geweest. Twijfelend aan zijn eigen geheugen gaat hij uiteindelijk zelf op onderzoek uit. Rodion, de Rus met de rode schoenen, blijkt nog in leven en bevestigt zijn gelijk. Dertig jaar na dato is de oorlog voor Timmo eindelijk afgelopen.
