Toen hij het manuscript uiteindelijk onder ogen kreeg, bleek het helemaal geen synopsis te zijn, maar een uiterst leesbare, afgeronde roman. Hij vond het op veel punten zelfs beter dan De derde man. Deze roman was zonder twijfel door hem geschreven en om zijn geheugen op te frissen herlas Greene zijn oude dagboeken.
Onder 26 december 1937 vond hij de volgende passage: 'Bespreek film met Menzies, een Amerikaanse film editor. Politieke situatie zoals in Spanje. In een gevangenis moet als represaillemaatregel elke tiende man worden doodgeschoten. Tien mannen trekken strootjes. Een rijke man trekt het kortste strootje. Biedt al zijn geld aan aan degene die zijn plaats wil innemen. Eén man gaat akkoord, omdat zo in ieder geval voor zijn familie is gezorgd, en hij wordt geëxecuteerd. De rijke man gaat later, als hij is vrijgelaten, in vermomming op bezoek bij de familie die nu al zijn geld en bezittingen heeft, terwijl hijzelf niets anders heeft dan zijn leven...'