Wie was Kuif? Op een verjaardag, enkele maanden geleden, sprak ik oom Arend. Halverwege de avond kwam hij naar me toe en zei: 'Zeg, jij schrijft toch over sport? Van dat je erover schrijft en dan lachen en zo, met een foto van je kop erbij, in een column. Toch? Als je nou eens een keer echt een verhaal wilt schrijven, moet je naar Drenthe en over Kuif den Dolder schrijven.'
'Ah, Kuif, van de gemiste strafschop,' antwoordde ik.
Oom Arend draaide zich om en wisselde de rest van de avond geen woord meer met me. Ik had hem blijkbaar diep beledigd. Ik begrijp inmiddels waarom. Zo praat je niet over Kuif.
'Ja, dan kwam hij daar de Schoolstraat uit lopen en dan liep hij verderop rechts de Dwarsweg op. Toen dacht ik al: dat wordt er eentje. Dat zag je. Kan ik verder niet uitleggen. Hij liep daar en je dacht: jij wordt er eentje. Je wist nog niet wat, zo ver ging het niet, maar dat het er eentje werd, dat stond vast.' Winkelier te Uffelte over Kuif
De tranen van
Kuif den Dolder
In een kort verhaal, gepubliceerd in Hard gras, beschreef Nico Dijkshoorn aan de hand van enkele ooggetuigenverslagen de korte maar heftige voetbalcarrière van de beste voetballer die Nederland ooit gekend heeft: Kuif den Dolder. Het was het verhaal van zijn eerste training, de vechtpartij in café De Molensteen, zijn fascinatie voor kleine knaagdieren en die ene gemiste strafschop.
Roman over de beste
voetballer van Nederland
Sindsdien brak de pleuris uit: iedereen wilde opeens alles van Kuif den Dolder weten. Wie is deze man, die vertegenwoordigers van AC Milan de deur wees omdat het eten net op tafel stond? Wat ging er in zijn hoofd om als hij urenlang naar een deurklink zat te staren? Maar vooral: waar is Kuif nu? Wat is zijn werkelijke verhaal? Waarom weigerde hij de beste voetballer ter wereld te worden? Waarom werd hij niet onze Kuif?
In De tranen van Kuif den Dolder gaat Nico Dijkshoorn opnieuw op zoek naar de legende die net geen legende werd. Hij voerde nog indringender gesprekken met de mensen die Kuif van nabij hebben gekend en hem uiteindelijk naar Kuif zelf leidden: een man met een groot geheim.
'Ah, Kuif, van de gemiste strafschop,' antwoordde ik.
Oom Arend draaide zich om en wisselde de rest van de avond geen woord meer met me. Ik had hem blijkbaar diep beledigd. Ik begrijp inmiddels waarom. Zo praat je niet over Kuif.
'Ja, dan kwam hij daar de Schoolstraat uit lopen en dan liep hij verderop rechts de Dwarsweg op. Toen dacht ik al: dat wordt er eentje. Dat zag je. Kan ik verder niet uitleggen. Hij liep daar en je dacht: jij wordt er eentje. Je wist nog niet wat, zo ver ging het niet, maar dat het er eentje werd, dat stond vast.' Winkelier te Uffelte over Kuif
De tranen van
Kuif den Dolder
In een kort verhaal, gepubliceerd in Hard gras, beschreef Nico Dijkshoorn aan de hand van enkele ooggetuigenverslagen de korte maar heftige voetbalcarrière van de beste voetballer die Nederland ooit gekend heeft: Kuif den Dolder. Het was het verhaal van zijn eerste training, de vechtpartij in café De Molensteen, zijn fascinatie voor kleine knaagdieren en die ene gemiste strafschop.
Roman over de beste
voetballer van Nederland
Sindsdien brak de pleuris uit: iedereen wilde opeens alles van Kuif den Dolder weten. Wie is deze man, die vertegenwoordigers van AC Milan de deur wees omdat het eten net op tafel stond? Wat ging er in zijn hoofd om als hij urenlang naar een deurklink zat te staren? Maar vooral: waar is Kuif nu? Wat is zijn werkelijke verhaal? Waarom weigerde hij de beste voetballer ter wereld te worden? Waarom werd hij niet onze Kuif?
In De tranen van Kuif den Dolder gaat Nico Dijkshoorn opnieuw op zoek naar de legende die net geen legende werd. Hij voerde nog indringender gesprekken met de mensen die Kuif van nabij hebben gekend en hem uiteindelijk naar Kuif zelf leidden: een man met een groot geheim.
