Theo Sontrop, de toenmalige directeur van De Arbeiderspers, en literair redacteur Martin Ros zouden het nog vaak memoreren: in de stapel ongevraagd toegestuurde kopij troffen ze zelden iets bruikbaars aan, tot er in december 1974 ineens een verbluffend goed geschreven, puntgaaf verhaal, `De tramrace , bij de post zat, als inzending voor het tijdschrift Maatstaf. De schrijver was F.B. Hotz, een volslagen onbekende 52-jarige man uit Oegstgeest.
In de ruim twintig jaar die daarop volgden schreef Hotz een indrukwekkend, zij het in omvang bescheiden oeuvre bij elkaar met nog vele andere prachtverhalen. In Hotz verhalen spelen slechte huwelijken, schuldbesef en drang tot boetedoening alsook het zoeken naar een zinvolle bestemming een grote rol. Toch heeft zijn werk, bij alle pech, sof en mislukking die hij beschrijft, iets monters en opbeurends. Een keur van Hotz verhalen is in deze door Aleid Truijens samengestelde bloemlezing te vinden.
In de ruim twintig jaar die daarop volgden schreef Hotz een indrukwekkend, zij het in omvang bescheiden oeuvre bij elkaar met nog vele andere prachtverhalen. In Hotz verhalen spelen slechte huwelijken, schuldbesef en drang tot boetedoening alsook het zoeken naar een zinvolle bestemming een grote rol. Toch heeft zijn werk, bij alle pech, sof en mislukking die hij beschrijft, iets monters en opbeurends. Een keur van Hotz verhalen is in deze door Aleid Truijens samengestelde bloemlezing te vinden.
