Op 10 december 1990, op weg naar huis met vier flessen wodka en anderhalve liter Fanta, komt August Willemsen ten val. Het lukt hem niet meer overeind te komen. In het AMC constateert men, behalve ernstige onderkoeling en ondervoeding, een gebroken linkerheup. Zo begint het beklemmende relaas van een val. In brieven doet de auteur verslag van de voorgeschiedenis: zijn afdaling in de hallucinatoire wereld van de alcohol - in dagboekvorm van de nageschiedenis: zijn herstel in de surrealistische wereld van 'Huize J'. De woorden waarmee hij zowel het een als het ander karakteriseert, vormen een De profundis: ze beschrijven une saison en enfer.
August Willemsen laat hier beangstigend duidelijk zien wat er gebeurt wanneer iemand in de maalstroom raakt waar drank toe leidt. De uitkomst blijft ongewis:
'Ik kan al boodschappen doen. [...] Dan is volledig herstel niet ver weg. Over het verhaal spreken we later wel. Over andere dingen ook." Over het verhaal hebben we het nooit meer gehad. Over "andere dingen" begon ik vijf dagen later.'
August Willemsen laat hier beangstigend duidelijk zien wat er gebeurt wanneer iemand in de maalstroom raakt waar drank toe leidt. De uitkomst blijft ongewis:
'Ik kan al boodschappen doen. [...] Dan is volledig herstel niet ver weg. Over het verhaal spreken we later wel. Over andere dingen ook." Over het verhaal hebben we het nooit meer gehad. Over "andere dingen" begon ik vijf dagen later.'
