De prins van Pittepul wil trouwen met de dochter van de koning van het nabijgelegen koninkrijk. Als huwelijksgeschenk zendt hij een mooie bloem en een prachtig zingende nachtegaal. De geschenken worden door de prinses en de koning niet aanvaard omdat het echte en geen kunstmatige dingen zijn. De prins wordt buiten gesmeten. Als tegenzet verandert hij zich in een vuile varkenshoeder die toverachtige prutsen kan maken. De prinses geraakt er zo door gebiologeerd dat ze bereid is de vuile varkenshoeder herhaaldelijk te kussen.
In dit sprookje geeft Andersen de voorkeur aan het echte en originele tegenover het valse en kunstmatige.
In dit sprookje geeft Andersen de voorkeur aan het echte en originele tegenover het valse en kunstmatige.
