In 'De verleidster van Florence' brengt Salman Rushdie de Italiaanse renaissance en de hoogtijdagen van de Indiase traditie in een meesterlijke stijl samen. De Mogol van de liefde, zo noemt de jonge Europeaan zich die als verstekeling aan boord van een schip terechtkomt, om het als vorst te verlaten. Dit is het begin van een schelmenroman die zich al snel ontpopt tot een koningsdrama. Want de jongeman komt een troon opeisen: hij beweert het kind te zijn van een vergeten prinses, de Zwartogige, die ooit een Florentijnse huursoldaat had verleid en daarom de verleidster van Florence werd genoemd. Kan het bestaan, een oosterse koning met westerse wortels? En bestond de verleidster eigenlijk wel?
Dit verhaal van bedrog, moord en intrige, maar ook van erotiek, geloof en verfijning is misschien wel Rusdie's mooiste boek.
Alhoewel een literair hoogstaand boek, vond ik het langdradig en ik verzandde in de details over de Indiase verhalen en anekdotes, uit eindelijk verveelde het me.