De geschiedenis van de Vlaamse literatuur is een indrukwekkende reis door de tijd, van de vroege middeleeuwen tot het begin van de 21ste eeuw. In de vroege middeleeuwen vonden we rijke resiverhalen, dierverhalen en liederen, met werken als Van den vos Reynaerde en de Antwerps Liedboek, en figuren zoals Hendrik van Veldeke. De mystieke en geestelijke literatuur, met grote namen als Hadewijch en Jan van Ruusbroec, legde de basis voor diepzinnige filosofische en religieuze reflecties. De ridderromans, zoals Karel ende Elegast en Walewein, weerspiegelden de idealen van de tijd. De late middeleeuwen brachten rederijkers en toneelstukken als Mariken van Nieumeghen en Elckerlijcn. De Vlaamse literaire veerkracht kwam tot uiting in auteurs als Jan van der Noot en Gerbrand Bredero. In de 19de eeuw, met de romantiek van Hendrik Conscience en Guido Gezelle, kwamen nationale thema’s naar voren. Het realisme, symbolisme en naturalisme volgden in de 19de en vroege 20ste eeuw, met schrijvers als Cyriel Buysse en Maurice Maeterlinck. Modernisme, expressionisme, en postmodernisme markeren de 20ste eeuw, met invloedrijke stemmen zoals Paul van Ostaijen, Hugo Claus, en Harry Mulisch.
