In De vrouw die haar verrekijker had vergeten geeft de Zuid-Afrikaanse Marlene van Niekerk blijk van haar talent in sterke, absurde verhalen die met een grote verbeeldingskracht en sensualiteit zijn geschreven: een bediende loopt vermomd als perzik mee in een dorpsoptocht die hem fataal wordt. Een bewaker legt in de gevangenis een weelderige onaardse tuin aan. Het realistischere 'Vermeer in de Dorpsstraat' is een prachtige vertelling over de adoratie en fascinatie die de provinciaalse Anna voelt voor de vrijgevochten Helena.
Van Niekerk schrijft met grote integriteit over de rijke geschiedenis van Zuid-Afrika, maar zij laat eveneens ironie en kritiek op de maatschappij doorschemeren, en dat maakt haar verhalen buitengewoon boeiend.
