'Ik had geen idee hoe ik in deze middeleeuwse stad de weg kon vinden. Het begon donker te worden. Ik was moe. Ik sprak geen Arabisch. Ik was een beetje bang. Maar was ik in de wildernis van Costa Rica niet de strijd aangegaan met schorpioenen? Was ik niet flauwgevallin in een bordeel in San José en had het overleefd? Had ik niet een vrachtwagen vol decorstukken tijdens een storm door bergpassen in Montana gereden? Was ik niet in Ierland aangekomen met niet meer dan tien dollar bij me en had ik het er niet toch twee weken mee uitgezongen? Natuurlijk zou ik in staat zijn een wandelingetje door een onbekende stad te maken. Dus ik haalde diep adem, trok de sjaal strak over mijn hoofd en zette mijn eerste zelfstandige schreden in Sana'a.'
Het is moeilijk te geloven dat een van de invloedrijkste kranten in Jemen onder leiding komt te staan van een single, Campari-drinkende vrouw uit Manhattan, zonder geloof, en die nog nooit een voet in de regio heeft gezet.
De New Yorkse journaliste Jennifer Steil gaat werken voor de Engelstalige Jemen Observer en maakt kennis met een van de mooiste, oudste, maar ook meest streng islamitische steden ter wereld: Sana’a in Jemen. Ze leert als westerse vrouw de cultuur van dichtbij kennen en is onder de indruk van de sterke, jonge vrouwen die worstelen met de beperkingen van cultuur en geloof. Het wordt een fascinerende tijd die op Jennifer een onuitwisbare indruk zal achterlaten. En passant ontmoet ze ook nog eens de liefde van haar leven. Een liefde die veel stof doet opwaaien.
In De vrouw die uit de lucht viel vertelt Jennifer Steil met humor, verwondering en groeiend inzicht in de Arabische manier van denken en leven, de rol van media en hoe het is om als westerse vrouw te leven in een streng islamitisch land.