In sommige van deze verhalen speelt de dood een meer abstracte rol, in andere voert de schrijfster hem als personage ten tonele, zoals in het titelverhaal en in zekere zin in het verhaal 'De voerman', dat gebaseerd is op een oude Normandische legende.
Selma Lagerlöf weet als geen ander gebruik te maken van de stof, die in overleveringen en in de volksvertelkunst van Zweden voor handen was. Zij verstaat de kunst om werk van literaire waarde te creëren uit het ruwe materiaal dat in een land als Zweden ruimschoots aanwezig is. Zo schreef zij in het begin van onze eeuw deze verhalen, die nu meer dan een halve eeuw later nog niet aan leesbaarheid hebben ingeboet.