De zaak 40/61 beperkt zich niet tot een biografie van Adolf Eichmann of tot de beschrijving van antisemitische gruweldaden, het behelst vooral het zeer persoonlijke ooggetuigenverslag van Harry Mulisch van het historische proces in Jeruzalem (1961). Verder wordt verslag uitgebracht van een reis naar Berlijn, waar de ruïne van Eichmanns kantoor werd onderzocht, en van een reis naar Polen, waar een bezoek werd gebracht aan het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau. De zaak 40/61 is een uniek document, geschreven met een volledig persoonlijke inzet.
Het hele gegeven (de rechtszaak) en de complexe en bizar in elkaar stekende persoon Adolf Eichmann zijn boeiend en het begin van het boek is ook nog redelijk te doen, maar op een zeker moment vermoeit Harry Mulisch je met hoe Harry Mulisch zich voelt, wat hij denkt en doet, wat hij ervan vindt en zijn theorie over de helften van het gezicht van Eichmann op een foto.
Over dezelfde zaak is ook een boek van Hannah Arendt uitgekomen. Iets meer pagina's, maar als je een goede analyse zoekt over deze zaak, zou ik toch die aanraden.