De zachte veren van de tijd beschrijft in een poëtisch weergegeven epos de wederwaardigheden van een groep vluchtelingen onderweg van de Turkse kust naar Griekenland. De vluchtelingen worden indringend neergezet en krijgen een persoonlijk profiel tegen de dramatische achtergrond van de moeilijke en gevaarlijke reis georganiseerd door mensensmokkelaars. Het epos beschrijft een nacht op zee in een krakkemikkige en onveilige rubberboot, wanneer de gevaren van de oversteek het grootst zijn en de hoop op de verlossende toekomst het meest fragiel. Het wel en wee van de personages wordt afgewisseld met verhalen uit de geschiedenis, over recent de Oekraïne, over langer geleden indianen in Noord-Amerika of over een slavenopstand in het klassieke Rome, verhalen die als gevallen veren van de tijd opgeraapt worden en waaruit blijkt dat vluchtelingen van alle tijden zijn.
