Traumapsychologe Rose maakt samen met haar kinderen Gabriel en Emma een cruise (een voordelige kerstaanbieding) over de Middellandse Zee, om even afstand te nemen van haar huwelijk, haar baan, haar leven. Op een nacht stuiten ze op een boot vol vluchtelingen die schipbreuk heeft geleden. De dode en levende slachtoffers worden aan boord gehesen. De kennismaking met een van de overlevenden, Younès uit Niger, brengt een hoop teweeg. Ook in Rose zelf. Ze geeft Younès de iPhone van haar zoon. Je zou kunnen zeggen dat Rose heldhaftig is, zij het alleen af en toe. Terug in Parijs blijkt Younès nog niet uit beeld.
