Koenraad Goudeseune is een dichter van een uitstervend soort. Zijn gedichten zijn, net als zijn brievenboeken, doordrenkt met drank, weltschmerz, vergeefse liefdes, dierbare doden en uitzichtloos voort schrijven. Zijn grimmige humor houdt in Dichters na mij alles nog nét bijeen. Goudeseune is de laatste poète maudit in het Nederlands taalgebied.
