Diepgevroren makrelen is een ¿kroniek van het laatste jaar van een dromer¿. Hoofdpersoon Milan, die worstelt met zijn Tsjechische afkomst, is ¿de eeuwige voorbijganger op straat die je na het passeren alweer vergeten bent¿. Om deze onzichtbaarheid op te heffen, probeert hij een gevierd schrijver te worden. Hij zet alles op alles, maar op zijn dertigste heeft hij nog niets bereikt. Hij houdt zich in leven met deprimerende baantjes en woont op kamers bij een ongure hospita. Zijn leven is één grote mislukking.
Met de liefde gaat het niet veel beter. Tijdens een schoonmaakbaantje ontmoet hij verpleegster Annabel, er ontstaat een relatie, maar hij dumpt haar zodra ¿elegante schoonheid¿ Irma in zijn leven komt. Zij is beeldend kunstenaar en de vrouw die hij zich altijd gedroomd heeft. Na een stormachtige romance kiest Irma echter voor haar ex, de kinderarts Mark.
Milan beseft dat hij zowel zijn literaire als zijn amoureuze talenten flink heeft overschat en dat een leven als beroemd literator met een vrouw als Irma er voor hem niet in zit. Hij zal met minder genoegen moeten nemen. Het omslagpunt is een onmenselijk baantje in de haven. Doodziek, berooid en alleen moet hij accepteren dat hij de middelmatigheid en de anonimiteit nooit zal ontstijgen.
Hij kiest voor de journalistiek, ¿het zwakbegaafde broertje van de literatuur¿, en begint aan een succesvolle carrière. Ondertussen groeit het besef dat Annabel het mooiste is wat hem ooit is overkomen. Hij reist af naar de Canarische eilanden, waar zij tijdelijk werkt, en doet er alles aan om haar hart te heroveren.
Op zijn dertigste lukt het Milan eindelijk, na de nodige psychische en fysieke
beproevingen, te accepteren dat hij is wie hij is en dat de volwassenheid, met al z¿n compromissen, een fase in het leven is die onontkoombaar is.
Igor Znidarsic (54) is geboren in Slovenië (toen nog Joegoslavië). Hij kwam op zijn elfde jaar naar Nederland. Na de middelbare school wilde hij naar de kunstacademie, maar werd drie keer afgewezen. In de tussentijd begon hij te schrijven, zowel fictie als non-fictie. De non-fictie werd al snel gepubliceerd in tijdschriften als Panorama, HP/De Tijd, Playboy, De Groene Amsterdammer, NRC Handelsblad, Cosmopolitan en Aktueel. Hij werkte voor verschillende (vak)bladen als redacteur, eindredacteur en hoofdredacteur.
Hij was onder meer tien jaar hoofdredacteur van een vaktijdschrift over eten en drinken. Enkele jaren geleden begon hij weer fictie te schrijven, wat resulteerde in een aantal korte verhalen, waarvan er één werd gepubliceerd in
het literaire tijdschrift Lava. Daarna schreef Igor Znidarsic zijn debuutroman Diepgevroren makrelen.
Met de liefde gaat het niet veel beter. Tijdens een schoonmaakbaantje ontmoet hij verpleegster Annabel, er ontstaat een relatie, maar hij dumpt haar zodra ¿elegante schoonheid¿ Irma in zijn leven komt. Zij is beeldend kunstenaar en de vrouw die hij zich altijd gedroomd heeft. Na een stormachtige romance kiest Irma echter voor haar ex, de kinderarts Mark.
Milan beseft dat hij zowel zijn literaire als zijn amoureuze talenten flink heeft overschat en dat een leven als beroemd literator met een vrouw als Irma er voor hem niet in zit. Hij zal met minder genoegen moeten nemen. Het omslagpunt is een onmenselijk baantje in de haven. Doodziek, berooid en alleen moet hij accepteren dat hij de middelmatigheid en de anonimiteit nooit zal ontstijgen.
Hij kiest voor de journalistiek, ¿het zwakbegaafde broertje van de literatuur¿, en begint aan een succesvolle carrière. Ondertussen groeit het besef dat Annabel het mooiste is wat hem ooit is overkomen. Hij reist af naar de Canarische eilanden, waar zij tijdelijk werkt, en doet er alles aan om haar hart te heroveren.
Op zijn dertigste lukt het Milan eindelijk, na de nodige psychische en fysieke
beproevingen, te accepteren dat hij is wie hij is en dat de volwassenheid, met al z¿n compromissen, een fase in het leven is die onontkoombaar is.
Igor Znidarsic (54) is geboren in Slovenië (toen nog Joegoslavië). Hij kwam op zijn elfde jaar naar Nederland. Na de middelbare school wilde hij naar de kunstacademie, maar werd drie keer afgewezen. In de tussentijd begon hij te schrijven, zowel fictie als non-fictie. De non-fictie werd al snel gepubliceerd in tijdschriften als Panorama, HP/De Tijd, Playboy, De Groene Amsterdammer, NRC Handelsblad, Cosmopolitan en Aktueel. Hij werkte voor verschillende (vak)bladen als redacteur, eindredacteur en hoofdredacteur.
Hij was onder meer tien jaar hoofdredacteur van een vaktijdschrift over eten en drinken. Enkele jaren geleden begon hij weer fictie te schrijven, wat resulteerde in een aantal korte verhalen, waarvan er één werd gepubliceerd in
het literaire tijdschrift Lava. Daarna schreef Igor Znidarsic zijn debuutroman Diepgevroren makrelen.
