In mijn verdediging, ik wist écht niet dat het zijn zusje was… Mijn team haat me. Dat heeft vast te maken met de permanente ‘rot toch lekker op’-uitdrukking op mijn gezicht. En ook vast iets met dat voorvalletje met de aanvoerder aan het begin van het seizoen. Iets met mijn vuist en zijn kaak… Dat dus. Coach is klaar met ‘mijn gedrag’. Kappen of ik speel niet. En niet spelen is een klap die mijn carrière als professioneel ijshockeyspeler niet te boven komt. De oplossing is vrij simpel. Ik zorg dat ik niet opval en dat ik mijn contract uitdien zonder verder gedoe. Alhoewel… simpel? Er is één klein probleempje. Allie. Het grietje waarmee ik acht maanden geleden in Vancouver heb lopen rotzooien. Die sexy, verlegen blondine met die geweldige glimlach en die heerlijke, zachte lippen. De meid die m’n wereld op z’n kop zette en vervolgens met de noorderzon verdween. Wat blijkt? Ze is het zusje van onze aanvoerder. En hoewel mijn carrière op het spel staat, het lukt me maar niet om bij haar uit de buurt te blijven.
