Het is winter en Barbara reist met haar baby naar haar ouderlijk huis om bij haar moeder en zus te zijn in de dagen dat haar vader een grote hartoperatie moet ondergaan. De operatie verloopt zoals gepland, maar als hij zijn ogen opent, is de blik die Barbara ontmoet leeg en zonder enig teken van herkenning; het is alsof je in de ogen kijkt van iemand die van zijn ziel is ontdaan. De dagen erna proberen de dokters hem elke dag uit de narcose te wekken.
Vanaf hier kijkt Barbara terug op de geschiedenis van haar familie; van de opvoeding van haar moeder in een arm gezin in Aarhus tot de realisatie van haar idee van een vrij leven in harmonie met de natuur in de Mols Bjerge, waar Barbara en haar zus opgroeien.
Dit zou allemaal van jou kunnen zijn is een portret van een familie en van het verstrijken van de tijd door ons heen. Het gaat over vrouw en moeder zijn in 1980 en in 2020. Over de verankering van het individu in een tijd en op een plaats, over de verbindingen die tussen alle levende wezens lopen – levens gescheiden in tijd en ruimte, maar met elkaar verbonden door herinneringen, mythen, bloed en verlangens.
