Autobiografische herinneringen van de Amsterdammer Frank van der Heul (1942). In dit boek neemt hij het jaar 1965 onder de loep. Het jaar waarin hij uiteindelijk zeeman werd. Met een reeks korte tot zeer korte baantjes (onder andere als magazijnbediende, filmondertitelaar, horecahulp op de vijftigste AutoRai, verkoper van losse kranten, grondwerker bij baggermaatschappij Bos & Kalis) als rode draad, schildert de rusteloze auteur een beeld van zijn leven in de hoofdstad. Daarbij haalt hij herinneringen op en vertelt hij over de geschiedenis van gebouwen, historische gebeurtenissen, gebruiksvoorwerpen en zijn stokpaardjes auto’s, motorfietsen en jazz. Zijn stijl kenmerkt zich door zijn voorliefde voor mechanische details, merken, vormgeving en robuuste romantiek. Door de vele uitweidingen is de rode draad soms moeilijk vast te houden, maar die precieze details zullen menige mannelijke babyboomer juist aanspreken.
