Stuk voor stuk proberen de hoofdpersonen in Dorsten een verlangen te stillen, tegen beter weten in of omdat ze niet anders kunnen. Ze vrijen, bewonderen, drinken, neuken, verliezen en bestijgen. Niet omdat ze nou zo geil zijn, maar omdat ze op de hielen worden gezeten. Door vergankelijkheid, schimmen uit het verleden of simpelweg de dood.