Sara consulteert een psycholoog, die de nachtmerrie weet te plaatsen: ze ziet de moord op de Oostendse inspecteur Maurice Lens en zijn vrouw Margot. Op 24 november 1979 werden zij dood teruggevonden op de veranda van hun huis, hun twee maanden oude baby krijsend naast hun lichamen. Wanneer blijkt dat Sara's ouders de overburen waren van het gezin Lens, rijst het vermoeden dat Sara, als tweejarig meisje, getuige is geweest van de moord. Een traumatische ervaring die ze zich niet bewust kan herinneren, maar die telkens weer opduikt in haar dromen. Als enige getuige wordt inspecteur Sara Fontaine de sleutelfiguur in de zoektocht naar de moordenaar van het echtpaar Lens.
Samen met hun zoon Andreas, die de slachtpartij als baby heeft overleefd, heropent Sara het onderzoek, op zoek naar de dader, op zoek naar verlossing. Dit wordt echter niet met gejuich begroet. Inspecteurs proberen te ontsnappen aan de bikkelharde confrontatie met het duistere verleden, in een korps dat kreunt onder corruptie en intrige. Worden de rekeningen eindelijk vereffend?
Dromen van de dood is een knap boek dat niet alleen draait om het ontmaskeren van de moordenaar maar dat ook minutieus beschrijft hoe pijnlijke wonden uit het verleden een leven kunnen bepalen. De emoties van Andreas en Sara worden loepzuiver beschreven. Piet Baete geeft blijk van een groot inlevingsvermogen en van een verfijnd literair talent.