Nihilisme, anarchisme, terrorisme – ze spatten van elke bladzijde. Toch is Duivels geen politiek traktaat waarin de schrijver ons zijn mening opdringt, maar een veelstemmige roman die de lezer meesleurt langs de verschillende excessen van de vrije gedachte.
Een Russische stad in het midden van de negentiende eeuw vormt het decor voor geestdrijverij, samenzwering, terrorisme, moord en zelfmoord. Duivels wordt bevolkt door meesterlijk getekende, onvergetelijke karakters. Geen marionetten, maar mensen van vlees en bloed. Dostojevski zorgt, als tegenwicht voor de dramatische en vaak gruwelijke verwikkelingen, voor de nodige grimmige humor.