Duna gaat als loopknaap mee naar een jachtkamp. Niemand weet dat ze een meisje is. Het leven bevalt haar prima. Ze verdient wat vlees, hoeft niet op de boerderij te werken en geniet van de vrijheid en de natuur. Op een dag krijgt ze te horen dat ze moet trouwen met de zoon van de jachtmeester. Dat wil ze helemaal niet en ze vlucht naar de kerk. De pastoor vertelt haar, dat ze aan een huwelijk kan ontkomen door op pelgrimsreis te gaan. En dat is het begin van een avontuurlijke tocht, vol hindernissen en gevaren. De inventieve Duna weet zich uitstekend te redden. Onderweg sluit ze vriendschappen en ontmoet zelfs de ware liefde.
Een spannend en levendig verteld verhaal.
Schrijver Bastiaan Dolmans heeft deze geschiedenis zelf meegemaakt als vrouw in een vorig leven. In slechts vier dagen schreef hij de kern van dit verhaal op en hij wist al in een vroeg stadium, dat het over hemzelf ging. Hij was Duna, daarom was het allemaal zo duidelijk en trok het als een film aan zijn geestesoog voorbij.
Het verhaal heeft hem verbaasd en heeft tegelijkertijd verduidelijkt waarom zijn huidige leven loopt zoals het loopt, want de belevenissen van toen sluiten aan op dingen waar hij nu mee bezig is. Wanneer hij zijn verhaal naleest voelt hij een soort heimwee. Want ook al was het leven in de elfde eeuw fragiel, primitief, eenvoudig, gevaarlijk en kort, het was wel een mooie tijd!
Bastiaan Dolmans (1970) werd als kind van een Nederlands artsenechtpaar geboren in Tanzania, waar zijn liefde voor de natuur is gevormd. Op twaalfjarige leeftijd verhuisde het gezin naar Nederland. Daar volgde hij een opleiding tot sportinstructeur. Hij reisde veel en leerde in de VS technieken om te overleven vanuit de filosofie van Noord-Amerikaanse indianen. Als oprichter van de stichting Kokopelli Kokopelli verzorgde hij cursussen in overleven, waarbij vaak de nadruk lag op spirituele vaardigheden. In 2007 verhuisde hij met zijn gezin naar Zweden, waarbij de reis vanuit Nederland gemaakt werd met huifkar en paard. Bastiaan woont met zijn grote liefde Laura en kinderen in Zweden.
Een spannend en levendig verteld verhaal.
Schrijver Bastiaan Dolmans heeft deze geschiedenis zelf meegemaakt als vrouw in een vorig leven. In slechts vier dagen schreef hij de kern van dit verhaal op en hij wist al in een vroeg stadium, dat het over hemzelf ging. Hij was Duna, daarom was het allemaal zo duidelijk en trok het als een film aan zijn geestesoog voorbij.
Het verhaal heeft hem verbaasd en heeft tegelijkertijd verduidelijkt waarom zijn huidige leven loopt zoals het loopt, want de belevenissen van toen sluiten aan op dingen waar hij nu mee bezig is. Wanneer hij zijn verhaal naleest voelt hij een soort heimwee. Want ook al was het leven in de elfde eeuw fragiel, primitief, eenvoudig, gevaarlijk en kort, het was wel een mooie tijd!
Bastiaan Dolmans (1970) werd als kind van een Nederlands artsenechtpaar geboren in Tanzania, waar zijn liefde voor de natuur is gevormd. Op twaalfjarige leeftijd verhuisde het gezin naar Nederland. Daar volgde hij een opleiding tot sportinstructeur. Hij reisde veel en leerde in de VS technieken om te overleven vanuit de filosofie van Noord-Amerikaanse indianen. Als oprichter van de stichting Kokopelli Kokopelli verzorgde hij cursussen in overleven, waarbij vaak de nadruk lag op spirituele vaardigheden. In 2007 verhuisde hij met zijn gezin naar Zweden, waarbij de reis vanuit Nederland gemaakt werd met huifkar en paard. Bastiaan woont met zijn grote liefde Laura en kinderen in Zweden.
