Genadeloos legt Neske Beks de vinger op de zere plek. Waarom komt er een massale witte reactie op de politiemoord op George Floyd, maar zien we die nooit bij politiemoorden op Zwarte vrouwen? Niet alleen is de witte, suprematieve blik in onze samenleving nog steeds dominant, Zwarte vrouwen delven het onderspit, zeker intersectioneel gezien: ze zijn niet wit en ze zijn geen man. En als ze queer zijn, geboren in de arbeidersklasse, ziek en/of gehandicapt, hangen ze helemaal onderaan de totempaal.
Overtuigend laat Beks zien hoe systemisch en stelselmatig de ontkenning en het niet gezien en gehoord worden zijn. Bevlogen vertelt ze over het belang van het werk van Toni Morrison, vernoemt ze haar boek naar Echoes van Audre Lorde, en schrijft ze een brief aan Amanda Gorman – steeds met het doel een brug te slaan tussen zwart en wit.
Overtuigend laat Beks zien hoe systemisch en stelselmatig de ontkenning en het niet gezien en gehoord worden zijn. Bevlogen vertelt ze over het belang van het werk van Toni Morrison, vernoemt ze haar boek naar Echoes van Audre Lorde, en schrijft ze een brief aan Amanda Gorman – steeds met het doel een brug te slaan tussen zwart en wit.
