“echo’s van raveel e.a. - twaalf triptieken” is de tweede bundel van Martin Carrette, na zijn zeer geslaagde debuutbundel “Boswording” (2006).
De bundel verschijnt ter gelegenheid van het zilveren jubileum van Berghmans Uitgevers (Antwerpen) op 500 genummerde en door de auteur gesigneerde exemplaren, waarvan nummers 1 tot 25 niet in de handel verkrijgbaar zijn.
De nieuwe bundel gaat niet expliciet over het werk van Roger Raveel, hoewel hij vier mooie reproducties bevat van doeken van Roger Raveel.
De bundel bestaat uit drie delen, telkens ingeleid met een gedicht over het werk van Raveel (meteen de centrale triptiek) en een kleurenreproductie:
EEN, raveel (zwijgend), met 4 triptieken, waarin de dichter een nieuw begin zoekt en uitkomst vindt in een “tweede schepping”, een liefdesgedicht.
TWEE, raveel (gidsend), bevat 3 triptieken, waarbij stilaan de weg duidelijk wordt, de weg van de taal, die naar herstel leidt. Het laatste gedicht van dit deel heet dan ook toepasselijk “landschap, herstel”.
Het derde deel, DRIE, raveel (sprekend) bevat opnieuw vier triptieken en eindigt met een gedicht waarin de liefde en de taal met elkaar verenigd worden tot een nieuw begin, in het laatste gedicht “schepping, een amendement”.
De bundel bestaat grotendeels uit bekroonde gedichten (poëzieprijs Izegem 2006, poëzieprijs Harelbeke 2007, poëzieprijs Merendree 2007, prijs stichting Een-en-ander Den Haag 2008).
De bundel verschijnt ter gelegenheid van het zilveren jubileum van Berghmans Uitgevers (Antwerpen) op 500 genummerde en door de auteur gesigneerde exemplaren, waarvan nummers 1 tot 25 niet in de handel verkrijgbaar zijn.
De nieuwe bundel gaat niet expliciet over het werk van Roger Raveel, hoewel hij vier mooie reproducties bevat van doeken van Roger Raveel.
De bundel bestaat uit drie delen, telkens ingeleid met een gedicht over het werk van Raveel (meteen de centrale triptiek) en een kleurenreproductie:
EEN, raveel (zwijgend), met 4 triptieken, waarin de dichter een nieuw begin zoekt en uitkomst vindt in een “tweede schepping”, een liefdesgedicht.
TWEE, raveel (gidsend), bevat 3 triptieken, waarbij stilaan de weg duidelijk wordt, de weg van de taal, die naar herstel leidt. Het laatste gedicht van dit deel heet dan ook toepasselijk “landschap, herstel”.
Het derde deel, DRIE, raveel (sprekend) bevat opnieuw vier triptieken en eindigt met een gedicht waarin de liefde en de taal met elkaar verenigd worden tot een nieuw begin, in het laatste gedicht “schepping, een amendement”.
De bundel bestaat grotendeels uit bekroonde gedichten (poëzieprijs Izegem 2006, poëzieprijs Harelbeke 2007, poëzieprijs Merendree 2007, prijs stichting Een-en-ander Den Haag 2008).
