´Alle fictie is een constructie van de ziel, van ons denken, ervaren, beleven, van onze psyche, en alle fictie wordt uit nood geboren. Onze ziel, onze persoonlijkheid, ons denken en beleven is tot op zekere hoogte het resultaat van wat we er zelf van maken als van de verhalen die anderen over ons en over de wereld vertellen. Verhalen zijn verbonden met het lot van mensen. Ze zijn van invloed op de manier waarop wij zin geven aan de wereld, aan anderen en aan onszelf. Volgens mij staat veel van wat wij zelf zo authentiek en helemaal origineel menen te voelen, van de oordelen die we vellen over anderen en over onze eigen ziel, voor het merendeel als wetten voorgeschreven en die wetten krijgen we in de vorm van verhalen binnen.´
In Echt contact is niet de bedoeling brengt Connie Palmen op even oorspronkelijke als scherpzinnige wijze een aantal uiteenlopende kwesties voor het voetlicht, van hart tot ziel, van filosofie tot psychiatrie, van moraal tot ideaal, maar altijd gaat het in de kern om taal, om boeken, om het schrijven. En om de manier van leven die dat met zich meebrengt.
