In deze meeslepende historische roman vertelt Osinga, net als Mitchell in De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet, met het scherpe analytische perspectief van de buitenstaander. In 2005 schreef de Haagsche Courant lovend over Osinga¿s tweede roman: hij mocht er nog één zo schrijven, ¿maar dan wordt het tijd voor het echte werk¿. Met deze roman lost hij die belofte in.