Haruki Murakami heeft veel onderwerpen aangestipt in zijn lange carrière, maar één thema liet hij tot nu toe onaangeroerd: zijn vader. Twintig jaar lang hadden vader en zoon Murakami geen contact met elkaar; pas kort voordat zijn vader stierf, heeft de schrijver hun band kunnen herstellen. In dit korte autobiografische verhaal stipt Murakami een paar schijnbaar terloopse herinneringen aan die hem bij nader inzien een diep gevoel van verbondenheid met zijn vader verschaffen. Diens verhalen over zijn dienstjaren in China tijdens de Tweede Wereldoorlog blijken bovendien een onuitwisbare indruk op de schrijver te hebben gemaakt.
