Klaus-Peter Wolf (geb. 1954) heeft een passie voor vertellen. Met zijn
Ostfriesenserie, waarin de politie de strijd aanbindt met de misdaad
in Oost-Friesland, oogst hij veel succes. Om de zaken eens vanuit het
perspectief van de dader te bekijken schreef de auteur een driedelige
serie met een bedrieger en moordenaar in de hoofdrol.
In het eerste deel, Doodse stilte op het wad, werkte hij onder de
naam Bernhard Sommerfeldt als huisarts in het stadje Norden. Zijn
studie geneeskunde had hij niet afgemaakt, maar zijn patiënten
waren dol op hem.
In deel twee, Een klankbad voor Rudi D., woont hij als Rudi
Dietzen in Gelsenkirchen. Als hij hoort van de tegenwerking die zijn
ex Beate ondervindt op de school waar ze lesgeeft, besluit hij terug te
keren naar de kust om haar van haar plaaggeest te verlossen. Ook wil
hij zich nog steeds wreken op zijn familie, die hem heeft bedrogen.
Over Doodse stilte op het wad:
‘Een fijne schrijfstijl en een mooie verteltrant waardoor je als lezer
gelijk gevangen wordt.’ (Wendy Wenning – Passie voor boeken)
‘... zó intrigerend, boeiend én leuk dat de aandacht van de lezer geen
moment verslapt.’ (Charles Kuijpers - De perfecte buren)
‘Een prettige, droogkomische toon.’ (Monique de Heer, Trouw)
Ostfriesenserie, waarin de politie de strijd aanbindt met de misdaad
in Oost-Friesland, oogst hij veel succes. Om de zaken eens vanuit het
perspectief van de dader te bekijken schreef de auteur een driedelige
serie met een bedrieger en moordenaar in de hoofdrol.
In het eerste deel, Doodse stilte op het wad, werkte hij onder de
naam Bernhard Sommerfeldt als huisarts in het stadje Norden. Zijn
studie geneeskunde had hij niet afgemaakt, maar zijn patiënten
waren dol op hem.
In deel twee, Een klankbad voor Rudi D., woont hij als Rudi
Dietzen in Gelsenkirchen. Als hij hoort van de tegenwerking die zijn
ex Beate ondervindt op de school waar ze lesgeeft, besluit hij terug te
keren naar de kust om haar van haar plaaggeest te verlossen. Ook wil
hij zich nog steeds wreken op zijn familie, die hem heeft bedrogen.
Over Doodse stilte op het wad:
‘Een fijne schrijfstijl en een mooie verteltrant waardoor je als lezer
gelijk gevangen wordt.’ (Wendy Wenning – Passie voor boeken)
‘... zó intrigerend, boeiend én leuk dat de aandacht van de lezer geen
moment verslapt.’ (Charles Kuijpers - De perfecte buren)
‘Een prettige, droogkomische toon.’ (Monique de Heer, Trouw)
