Een jaar na de dood van haar moeder verhuist Valerie naar een andere stad. Ze wil helemaal niet verhuizen, maar haar vader zegt dat het moet vanwege zijn werk. Als blijkt dat dit een leugen is, loopt Valerie woedend weg. Alles is veranderd. Zelfs het verleden is niet zoals zij dacht.
Maar er zijn meer dingen die Valerie bezighouden: haar nieuwe vriendinnen Robin en de bloedmooie Tara, op wie ze erg jaloers is. En Olaf, de coole stagiair van de sportacademie. Zou Tara iets met hem hebben of niet?
Langzaamaan hervindt Valerie zichzelf en ze besluit een laatste brief te schrijven aan haar moeder, waarin ze vertelt hoe het nu met haar gaat.
Een aangrijpend verhaal over afscheid nemen en de moed vinden om het leven weer een kans te geven.