Na Matsuo Basho, die als eerste de haiku tot een volwaardig literair genre verhief, wordt Yosa Buson (1716-1784) algemeen beschouwd als de voornaamste Japanse haikudichter. In vergelijking met zijn voorganger gaf Buson de voorkeur aan wereldser, sensueler en soms ronduit ‘fantastische’ onderwerpen. Deze groots opgezette bloemlezing bevat meer dan 750 haiku’s én zijn beste prozastukken én drie van zijn kettingverzen en ten slotte ook de experimentele gedichten waarin hij uitdrukking gaf aan zijn diepste gevoelens. Al het opgenomen materiaal is uiteraard voorzien van verhelderend commentaar.
