Een meisje van honderd van Marion Bloem is een meeslepend familieverhaal dat honderd jaar geschiedenis van Indonesië combineert met het levensverhaal van een meisje.
Moemie wordt in 1906 in Nederlands-Indië geboren. Bij de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali in dat jaar verliest ze haar ouders en familie. Als ze wat ouder is, blijkt dat ze voorspellende gaven heeft en dat ze contact kan leggen met geesten. Ze wordt opgenomen in het gezin Vogel, een weduwe met zeven kinderen, en belandt in Amerika. Moemie sterft op hoge leeftijd in New York, maar haar invloed werkt door in de nazaten van haar adoptiefamilie.
Een meisje van honderd voert de lezer langs honderd jaar geschiedenis: van het koloniale verleden, wereldoorlogen, Japanse gevangenenkampen en het onafhankelijke Indonesië tot aan de skypende Indische oma’s in het heden. Een boek vol meeslepende passages, bevolkt door personages die je onmiddellijk dierbaar worden. Marion Bloem vertelt door hun ogen het verhaal van de twintigste eeuw.
‘Aangezien Bloem vele generaties aan het woord laat, krijgen ook de conversaties tussen tantes, neven en kleinkinderen méér betekenis dan ze afzonderlijk vertonen. De dialogen in deze levendige familie worden levende geschiedenis.’ – Arjan Peters in de Volkskrant
‘Een ongewoon schrijverstalent.’ – De Morgen
