Een poppenkast, zo noemt de hoofdpersoon in deze roman het reilen en zeilen van de kleine groep Londense intellectuelen, die hij door listige intriges naar zijn hand weet te zetten. Hij speelt met hen en het is zijn bedoeling aan te tonen, dat ook hooggestemde intellectuelen au fond doodgewone mensen zijn met dezelfde zwakheden als ieder ander. Zijn poppenspel loopt uit de hand en zijn listen komen aan het licht waardoor hij uiteindelijk een nederlaag lijdt, die echter toch als positief gevolg heeft dat aan een paar mensen wat meer zelfkennis is bijgebracht.
