Eline Helmer is 22 als ze naar de provinciestad Pskov verhuist en vol tegen de Russische realiteit op loopt. Maandenlang in het donker leven omdat je tijdens de paar uur daglicht op je werk bent. Duizelig tijdens het sporten omdat je lichaam protesteert tegen het enige dieet dat je je met je nieuwe salaris kunt veroorloven. Omringd door Russen die je zonder gemeenschappelijke taal niet écht kunt leren kennen.
Vijf jaar later woont ze nog steeds in Rusland, spreekt ze de taal vloeiend en vraagt ze zich af: wat als iedereen in Nederland een praatje kon maken met de conciërge van de staatsuniversiteit van Pskov, die een sjaal voor mijn moeder heeft gehaakt? Kennis kon maken met mijn collega die wekelijks een plastic tas met groenten uit haar moestuin voor mijn deur zet? Of met de vriend die mijn bevroren banaan uren onder zijn jas droeg, zodat ik hem toch kon pellen?
In Een Rus als ik neemt Eline Helmer je mee naar het alledaagse Rusland. Gebaseerd op dagboekaantekeningen en tientallen woord voor woord opgeschreven gesprekken volg je haar van het Pskovse platteland naar het hart van Sint-Petersburg, van het onverwachte naar het volstrekt gewone, van een van hen naar een van ons.
Eline Helmer (1993) is antropoloog. Na een master in Russische en Oost-Europese studies aan de universiteit van Oxford promoveerde ze in 2021 aan de school voor Slavische en Oost-Europese studies van University College London. De afgelopen jaren woonde ze achtereenvolgens in Pskov en Sint-Petersburg, waar ze onder andere werkte als docent aan de staatsuniversiteit van Pskov, de staatsuniversiteit van Sint-Petersburg en het Nederlands instituut in diezelfde stad. Enkele verhalen uit dit boek verschenen eerder op de blog van literair tijdschrift Tirade.
