‘Josefine Klougart is een van de meest krachtige en dwingende stemmen van haar generatie.’ - Jens Christian Grøndahl Als ze naar huis terugkeert om haar moeder te bezoeken die aan kanker sterft, verhaalt de ik-persoon over een korte, intense liefdesaffaire en het verdriet en desillusie als gevolg van het einde ervan. In prachtig proza toont Josefine Klougart ons het schrille contrast tussen de herinnering van stabiliteit – je ouders, het huis van je jeugd, je liefde – en de voortdurende eindes die we tijdens het leven ervaren. Een roman over achterlaten en achtergelaten worden. ‘Scandinavië heeft nu haar eigen Virginia Woolf. Weinigen komen zo dicht bij de menselijke geest als Klougart.’ - de Noorse krant VG ‘Ik was volledig weggeblazen door de schoonheid en het niveau van reflectie in Josefine Klougarts taal.’ - Morgenbladet ‘Een roman om van te houden, op dezelfde manier zoals van literatuur en lezen kan worden gehouden.’ - Svenska Dagbladet ‘Een van de grote romans van het jaar.’ - Berlingske Tidende
