Zelfportret van een dolende ziel
De dichter-scheepsarts J. Slauerhoff onderhield in zijn korte, reislustige leven trouw het contact met familie, vrienden, vriendinnen, collega-schrijvers, uitgevers en tijdschriftredacteuren. Uit verre havens verstuurde hij steeds bericht van hoe het hem verging. Door zijn opgejaagde aard krijgen deze brieven een bijzondere urgentie, en met hun sarcasme, zelfspot en romantisch fernweh grijpen ze je als lezer dikwijls naar de keel. Voor het eerst verschijnt een rijke bloemlezing, die leest als een autobiografie. De brieven omspannen heel zijn werkzame leven, vanaf zijn studententijd tot zijn sterfbed achttien jaar later.