In dit meeslepende boek volgt Charlotte Van den Broeck sporen van de uitgestorven Tasmaanse tijger. Haar reis brengt haar via dierentuinen en natuurhistorische collecties op tal van plekken in Europa, langs filosofie, wetenschap en fictie tot in Australië, en diep in de bush van Iutruwita oftewel Tasmanië, waar enkelingen pootafdrukken en wildcamerabeelden verzamelen in de hoop te kunnen bewijzen dat het dier nog leeft. Aan de hand van de droevige ecologische geschiedenis van de Tasmaanse tijger reflecteert ze over verlies, over hoop in tijden van klimaatcrisis en over de verwoestende en herstellende vermogens van verhalen.
