Een stukje uit het boek: Voorzichtig tilde Youri zijn hoofd op. Pijn, pijn, pijn! Hij voelde aan zijn haar, maar aan zijn hand kleefde geen bloed. Duizelig ging hij weer liggen en opnieuw zakte hij weg. Opeens waren er voetstappen die stilhielden. 'Dana?' fluisterde hij. Ze rende weg. waarom deed ze dat? 'Dana!'
