Na de Eerste Wereldoorlog leek de vaste grond onder de voeten van de adel in Duitsland en Nederland weg te vallen. Rond 1900 hadden de meeste adellijke families nog tot de elite behoord. Nu was die tijd voorgoed voorbij en moesten zij op zoek naar manieren om sociaal, politiek en cultureel te overleven in een zich snel moderniserende samenleving. In Einde van de adelscultuur? wordt deze thematiek in achttien artikelen vanuit een interdisciplinair en vergelijkend perspectief benaderd. Twee vragen staan daarbij centraal. Welke strategieën zetten adellijke personen, families en organisaties in Duitsland en Nederland in om zich staande te houden? En luidden de maatschappelijke veranderingen ook daadwerkelijk het einde van de adelscultuur in?
