Het gebeurt ons allemaal. Ongemerkt. Ergens onderweg vallen de eindeloze dagen ten prooi aan de snelheid van de tijd. Wanneer het leven van Maria Mous eindelijk in rustig vaarwater zit, begint ze te beseffen hoe hard dat leven aan haar voorbijraast. Alles lijkt een herhaling van zetten, vooral haar vergeefse pogingen te voldoen aan de verwachtingen van anderen het streven naar ambitie, succes en een mening. Een dramatische gebeurtenis zorgt voor een omslag.
Maria zet de tijd stil en stort zich in een werkelijkheid die de fantasie overstijgt, waarin heden en verleden kruisen. Hoe authentiek zijn haar herinneringen? Wat heeft ze meegekregen van vorige generaties en wat zal ze zelf doorgeven? Maria moet diep buigen om tot een ingrijpende beslissing te komen.
Eindeloze dagen speelt zich af tegen de achtergrond van de Amsterdamse kunstenaarswereld vanaf de jaren zeventig tot nu. Een geestige, ontroerende en meeslepende roman over het verlangen naar de tijd dat de dagen zich nog eindeloos voor je uitstrekken.
'De eerste roman van Eva Posthuma de Boer is direct raak.' Marie Claire
'Een indringende en meeslepende roman. ****.'Flair
'Monter geschreven, in korte, heldere scènes die een sterk beeldend effect hebben. [...] Het is juist het kleine leed dat deze roman de moeite waard maakt' Het Parool
Maria zet de tijd stil en stort zich in een werkelijkheid die de fantasie overstijgt, waarin heden en verleden kruisen. Hoe authentiek zijn haar herinneringen? Wat heeft ze meegekregen van vorige generaties en wat zal ze zelf doorgeven? Maria moet diep buigen om tot een ingrijpende beslissing te komen.
Eindeloze dagen speelt zich af tegen de achtergrond van de Amsterdamse kunstenaarswereld vanaf de jaren zeventig tot nu. Een geestige, ontroerende en meeslepende roman over het verlangen naar de tijd dat de dagen zich nog eindeloos voor je uitstrekken.
'De eerste roman van Eva Posthuma de Boer is direct raak.' Marie Claire
'Een indringende en meeslepende roman. ****.'Flair
'Monter geschreven, in korte, heldere scènes die een sterk beeldend effect hebben. [...] Het is juist het kleine leed dat deze roman de moeite waard maakt' Het Parool
