Elke dag sterven is met recht een bijzondere dichtbundel.
De poëzie vloeide uit de pen tijdens gezamenlijke schrijfsessies van Derrel Niemeijer (Eindhoven, 1977-2016) en Bianca Hazenberg (Groningen, 1966). Elke dag sterven bevat bovendien de laatste dichtregels die Niemeijer schreef.
Kenners herkennen in de gedichten ongetwijfeld de ietwat absurdistische stijl van Niemeijer, maar ook de empatische sfeer die Hazenberg oproept. Elke dag sterven is niet alleen een bundel om te bewaren, maar zeker ook om regelmatig te herlezen.
'Der is in zijn poëzie zo anders, zo volkomen buitenissig soms dat je bij lezing van vrijwel elk gedicht de neiging krijgt om na lezing opnieuw te beginnen om te kijken of je het wel goed gelezen had.'
- Wouter van Heiningen
'Hazenberg schrijft poëzie gelegen op een bed van madeliefjes, met inkt gemaakt van brandnetelsap.'
- Rick van der Made
De poëzie vloeide uit de pen tijdens gezamenlijke schrijfsessies van Derrel Niemeijer (Eindhoven, 1977-2016) en Bianca Hazenberg (Groningen, 1966). Elke dag sterven bevat bovendien de laatste dichtregels die Niemeijer schreef.
Kenners herkennen in de gedichten ongetwijfeld de ietwat absurdistische stijl van Niemeijer, maar ook de empatische sfeer die Hazenberg oproept. Elke dag sterven is niet alleen een bundel om te bewaren, maar zeker ook om regelmatig te herlezen.
'Der is in zijn poëzie zo anders, zo volkomen buitenissig soms dat je bij lezing van vrijwel elk gedicht de neiging krijgt om na lezing opnieuw te beginnen om te kijken of je het wel goed gelezen had.'
- Wouter van Heiningen
'Hazenberg schrijft poëzie gelegen op een bed van madeliefjes, met inkt gemaakt van brandnetelsap.'
- Rick van der Made
